1- نفس گیر (1960)

فیلم

ژان لوک گدار یکی از اولین کارگردانانی بود که به این ایده متمایل شد که سبک می تواند جوهری باشد.اتصال لپتاپ به تلویزیون

«بی نفس» محبوب‌ترین و ماندگارترین فیلم دردسرساز فقید فرانسوی است و میراث آن مدیون فیلمی بی‌دردسر است که نمی‌توان آن را جعل کرد و هرگز واقعاً با آن مطابقت نداشت. تا زمانی که Breathless وارد شد، نوول مبهم در حال اجرا بود، اما گدار واقعاً آن را در اینجا با پرش‌های نامتعارف، دیالوگ‌های بداهه و موسیقی کلاسیک با پاپ فرانسوی مدون کرد. در خلاصه داستان، این داستان درباره یک دزد سطح پایین است که پس از متهم شدن به قتل یک افسر پلیس، با یک دختر روزنامه آمریکایی به هم می ریزد. اما در حقیقت، این واقعاً فیلمی است در مورد دو فرد فوق‌العاده جذاب - به طور دقیق ژان پل بلموندو و ژان سبرگ - که در پاریس می‌گذرند، گفتگوهای آزادانه درباره فرهنگ پاپ دارند، لباس‌های عالی می‌پوشند و به طور کلی با هم باحال و جذاب هستند. به گونه ای که فیلم های کمی هستند مغناطیسی باقی می ماند.

2- 8½ (1963)

فیلم

نمایش

این روایت نیمه‌زندگی‌نامه‌ای از یک آواتار مولف که در لجن‌ها گیر کرده است (مارچلو ماسترویانی، در حالت اصلی یورو) سینمای داخلی را به سطحی کاملاً جدید برد که از پیشرفت فیلم‌شناختی خود فدریکو فلینی نام‌گذاری شد - شش فیلم کوتاه و سه فیلم کوتاه. سکانس‌های رویاهای کابوس‌آمیز و فانتزی‌های جنسیتی که شامل حرمسراها می‌شود، در برابر پروازهای ماورایی تخیلی - به‌ویژه ترافیکی کلاستروفوبیک که فیلم را آغاز می‌کند - همگی با سوررئالیسم موندو ایتالیانو که به‌عنوان فلینیسک توصیف می‌شود، مواجه می‌شوند. کارگردان‌ها پیش از این، درون‌های نازک مبدل خود را روی پرده تماشا کرده بودند، اما هیچ‌کس خطوط روحی آشفته‌شان را با چنین رها شدن فرم آزاد ترسیم نکرده بود. تأثیر فیلم بر هر فیلمسازی که ینی برای تبدیل اضطراب خلاق به هنر دارد را نمی توان نادیده گرفت.سن فرستادن کودک به کلاس زبان

1- نفس گیر (1960)

فیلم

ژان لوک گدار یکی از اولین کارگردانانی بود که به این ایده متمایل شد که سبک می تواند جوهری باشد.اتصال لپتاپ به تلویزیون

«بی نفس» محبوب‌ترین و ماندگارترین فیلم دردسرساز فقید فرانسوی است و میراث آن مدیون فیلمی بی‌دردسر است که نمی‌توان آن را جعل کرد و هرگز واقعاً با آن مطابقت نداشت. تا زمانی که Breathless وارد شد، نوول مبهم در حال اجرا بود، اما گدار واقعاً آن را در اینجا با پرش‌های نامتعارف، دیالوگ‌های بداهه و موسیقی کلاسیک با پاپ فرانسوی مدون کرد. در خلاصه داستان، این داستان درباره یک دزد سطح پایین است که پس از متهم شدن به قتل یک افسر پلیس، با یک دختر روزنامه آمریکایی به هم می ریزد. اما در حقیقت، این واقعاً فیلمی است در مورد دو فرد فوق‌العاده جذاب - به طور دقیق ژان پل بلموندو و ژان سبرگ - که در پاریس می‌گذرند، گفتگوهای آزادانه درباره فرهنگ پاپ دارند، لباس‌های عالی می‌پوشند و به طور کلی با هم باحال و جذاب هستند. به گونه ای که فیلم های کمی هستند مغناطیسی باقی می ماند.

2- 8½ (1963)

فیلم

نمایش

این روایت نیمه‌زندگی‌نامه‌ای از یک آواتار مولف که در لجن‌ها گیر کرده است (مارچلو ماسترویانی، در حالت اصلی یورو) سینمای داخلی را به سطحی کاملاً جدید برد که از پیشرفت فیلم‌شناختی خود فدریکو فلینی نام‌گذاری شد - شش فیلم کوتاه و سه فیلم کوتاه. سکانس‌های رویاهای کابوس‌آمیز و فانتزی‌های جنسیتی که شامل حرمسراها می‌شود، در برابر پروازهای ماورایی تخیلی - به‌ویژه ترافیکی کلاستروفوبیک که فیلم را آغاز می‌کند - همگی با سوررئالیسم موندو ایتالیانو که به‌عنوان فلینیسک توصیف می‌شود، مواجه می‌شوند. کارگردان‌ها پیش از این، درون‌های نازک مبدل خود را روی پرده تماشا کرده بودند، اما هیچ‌کس خطوط روحی آشفته‌شان را با چنین رها شدن فرم آزاد ترسیم نکرده بود. تأثیر فیلم بر هر فیلمسازی که ینی برای تبدیل اضطراب خلاق به هنر دارد را نمی توان نادیده گرفت.سن فرستادن کودک به کلاس زبان